Rozdział 1

Zapraszam do czytania :*

1 września 15:41  Przedział pociągu

Nie uwierzysz pamiętniczku! Siedzę w przedziale z Harrym Potterem! Zdziwiłeś się, prawda? Ja! Camile Boleurt w jednym przedziale ze sławą! Z osobą, która wygrała Turniej Trójmagiczny! (Wszyscy w świecie czarodziejów bardzo dobrze wiemy o tym jak przebiegały te zawody. Fleur Delacour, Wiktor Krum, Cedrik Diggory oraz Harry brali w nich udział. Diggory niestety nie wyszedł z tego cało. A Potter powiedział że Czarny Pan powstał!) Tak... wiem, że używam wielu wykrzykników, ale pamiętniku ja tak bardzo się cieszę. Chyba powinnam opisać Ci jak to się stało. Pamiętasz jak pisałam Ci o tym, że mama mnie woła? No to poszłam do niej na dół (no bo mieszkamy w domku jednorodzinnym) i razem ruszyłyśmy na dworzec King Cross. Kiedy zobaczyłam barierkę pomiędzy peronami 9 i 10 po prostu ją wyśmiałam. No ja się pytam... Kto o zdrowych zmysłach chciałby tłuc się w jakąś głupią ścianę? Na pewno nie ja, przecież nie chciałam wylądować od razu w szkolnym skrzydle szpitalnym! Mama cały czas namawiała mnie do przejścia, a ja uparcie broniłam się przed tym. Wtedy zobaczyłyśmy gromadkę rudych chłopców, dziewczynę i ich rodziców. Jak się później okazało to Weasley'owie. Ronald, Fred, George oraz Ginewra, to przyjaciele Harry’ego. Zobaczyłam, że po kolei znikają w przejściu i kiedy Ginny miała przebiec ten mały odcinek spojrzała do tyłu i zobaczyła mnie! Zauważyła, że boję się przejścia przez te cholerną barierkę i podbiegła do mnie.

- Hej, mam na imię Ginny, a Ty? Jesteś nowa? Chyba nie idziesz na pierwszy rok, prawda?

- Masz tak dużo pytań Ginny! Nie męcz tej dziewczyny tylko idź na peron, bo Express Londyn-Hogwart odjedzie. - powiedziała pani o tym samym kolorze włosów co reszta gromadki.

- Cześć, jestem Camile. Odpowiadając na twoje pytania: tak, jestem nowa i nie idę na pierwszy rok. Wybieram się na piąty.

- Musisz mi o sobie opowiedzieć, ale moja mama ma racje. Pociąg zaraz nam ucieknie. Chodź!

Szarpnęła mnie za rękę i pociągnęła w stronę barierki. Automatycznie zamknęłam oczy, a gdy je otwarłam nie mogłam nadziwić się widokowi. Faktycznie za ścianą znajdował się peron! Niewiarygodne! Na torach stał już czerwony pociąg czekający na swoich pasażerów.

- Chodź! Musimy zająć sobie przedział. - powiedziała rudowłosa. Szybko podbiegłam do mamy.

- Trzymaj się tam Kochanie, będziesz się świetnie czuła w tej szkole. I widzimy się w święta! - cmoknęła mnie w policzek.

- Do zobaczenia mamo! - szybko powiedziałam i ruszyłam w stronę pociągu za rudą. Bardzo szybko znalazłyśmy przedział pełen jej znajomych.

- Hej, to Camile. Nowa w naszej szkole. Idzie na piąty rok. - przedstawiła mnie dziewczyna. Wszyscy zgodnie odrzekli na jej przywitanie i co chwila słyszałam pytania oraz przywitania lecące w moim kierunku. Słyszałam kilka razy "Miło Cię poznać" lub "Skąd się tu wzięłaś?".

- Słuchajcie to długa historia, ale skoro już musicie wiedzieć to najpierw opowiedzcie mi coś o sobie. Przecież ja nie znam nawet waszych imion oprócz Ginny!

- No tak, ale się skompromitowaliśmy. Słyszycie... Nawet się nie przedstawiliśmy. - powiedział chłopak o rudych włosach - Ja mam na imię Ron, to jest Hermiona - wskazał na dziewczynę siedzącą obok - to Luna i Neville - para siedząca pod oknem - a to nasz Harry - chłopak siedzący obok Ginny.

- Harry? Harry Potter? Słynny Potter? Rany! Mama w życiu mi nie uwierzy!

- Stary, patrz jakie emocje wzbudza samo twoje imię - mruknął rudy.

- Daj spokój Ron. - odparła Hermiona. Szybko zmieniłam temat. Chciałam się zrewanżować za ten nagły wybuch, opowiedziałam im skąd pochodzę, dlaczego się przeprowadziliśmy i w jakiej szkole byłam. Powiedziałam o sobie to co mogłam. Wciąż bałam się wspominać o ojcu, ale w sumie nie wiem czemu Ci o tym piszę! Ty też nie musisz tego wiedzieć! Ooo, chcą zagrać w jakiegoś eksplodującego durnia. Muszę kończyć, do potem pamiętniczku!

                                                                ~*~*~